تیم تولید محتوا داروخانه آنلاین فارمادو
گاهی ممکن است در ناحیه شکم یا بخشهای دیگری از بدن خود برجستگیهایی مشاهده کنید که با درد همراه هستند.
این برجستگیها معمولاً به عنوان فتق شناخته میشوند. فتق زمانی رخ میدهد که بافتهای داخلی، مانند بخشی از روده یا چربی شکمی، از طریق یک نقطه ضعیف در عضلات شکم به بیرون فشار میآورند.
این وضعیت میتواند نه تنها ظاهری ناخوشایند ایجاد کند، بلکه ممکن است به درد و ناراحتی نیز منجر شود.
فتقها میتوانند در انواع مختلفی بروز کنند و بسته به محل و شدت آنها، نیاز به درمان متفاوتی دارند.
در ادامه، به توضیح کاملتری از فتق شکم، علائم و نشانههای آن، علل بروز و روشهای درمانی موثر میپردازیم. اطلاعات دقیقتر در این زمینه به شما کمک میکند تا در صورت بروز چنین علائمی، تصمیمات مناسبی برای مدیریت وضعیت خود اتخاذ کنید.
در دنیای پزشکی، استفاده از واژههای صحیح اهمیت زیادی دارد. اگر شما در جستجوی اطلاعاتی درباره این موضوع هستید، به کار بردن عبارت صحیح کمک میکند تا به اطلاعات درست و درمانهای مناسب دسترسی پیدا کنید.
"فتخ" یک اشتباه نوشتاری است که ممکن است باعث سردرگمی شود. بنابراین واژه فتق شکم درست است نه فتخ شکم.
دیواره شکم از عضلات و تاندونهای قوی بین دندهها و ناحیه کشاله ران تشکیل شده است.
در صورتی که یکی از این قسمتها دچار ضعف شود، فشار محتویات داخلی شکم میتواند باعث شود که بخشی از آن از دیواره خارج شود.این حالت به عنوان فتق شکمی شناخته میشود.
فتق شکمی ممکن است با درد همراه باشد یا فقط به صورت یک برجستگی در شکم نمایان شود.
این علائم ممکن است هنگام انجام فعالیتهایی مانند زور زدن یا سرفه تشدید شوند.انواع مختلفی از فتق شکمی وجود دارد و درمان آن به نوع فتق بستگی دارد.
در صورتی که درد شدیدتر شود یا بخشی از شکم در ناحیه برجسته گیر کند و نتواند به داخل برگردد، نیاز به مراجعه سریع به پزشک وجود دارد.
همانطور که اشاره شد، فتق شکمی به انواع مختلفی تقسیم میشود. این نوع فتقها بر اساس محل ضعف در دیواره شکم نامگذاری میشوند.
شایعترین انواع فتق شکمی شامل موارد زیر است:
هنگامی رخ میدهد که بخشی از روده یا بافت از طریق یک نقطه ضعیف در کانال مغبنی به بیرون فشار میآورد و در ناحیه کشاله ران یک برجستگی ایجاد میکند.این نوع فتق بیشتر در مردان مشاهده میشود.
این نوع فتق در پایینتر از کشاله ران و در ناحیه فمورال شکل میگیرد.در صورتی که در یکی از کانالهای ران ضعف وجود داشته باشد، این نوع فتق ایجاد میشود و در زنان بیشتر دیده میشود.
این فتق زمانی رخ میدهد که به دلیل جراحیهای قبلی، در دیوارههای شکم ضعف ایجاد شده باشد.
بافت شکم از طریق نقطه ضعیف فشار آورده و در نزدیکی جای زخم قبلی برجستگی ایجاد میکند. احتمال بروز این نوع فتق بعد از جراحیهای باز بیشتر است.
این نوع فتق در ناحیه اطراف ناف ایجاد میشود و بیشتر در نوزادان و کودکان مشاهده میشود، اما در بزرگسالان نیز میتواند رخ دهد.
این فتق زمانی ایجاد میشود که بخشی از معده به سمت قفسه سینه فشار آورده و از طریق دهانهای به نام هیاتوس به بالای دیافراگم نفوذ میکند.
فتق ناف زمانی به وجود میآید که لایه عضلانی درون یا اطراف ناحیه ناف شما ضعیف شده باشد.در این شرایط، فشار داخلی میتواند باعث ایجاد برآمدگی در ناحیه ناف شود.
فتق ناف بیشتر در نوزادان رایج است و اغلب تا رسیدن کودکان به سن پنج سالگی خودبهخود بهبود مییابد.در بزرگسالان، این نوع فتق بیشتر در زنان باردار و افرادی که اضافه وزن دارند مشاهده میشود.
فتق هیاتوس با دیگر انواع فتق تفاوت دارد زیرا ناشی از ضعف در دیواره شکم نیست.
این فتق در معده رخ میدهد و باعث میشود بخشی از معده به داخل قفسه سینه منتقل شود. این وضعیت میتواند منجر به مشکلات گوارشی و تنفسی شود.
گاهی اوقات، بخشی از محتویات شکم ممکن است در ناحیه فتق گرفتار شده و نتواند به داخل بازگردد. این وضعیت به عنوان فتق حبس شده شناخته میشود و نیازمند توجه فوری پزشکی است. فتق حبس شده میتواند منجر به انسداد روده و عوارض جدیتری شود.
علائم فتق حبس شده شامل موارد زیر است:
اگر هر یک از این علائم را تجربه میکنید، فوراً به پزشک مراجعه کنید تا از بروز عوارض جدی جلوگیری شود.
فتق شکم معمولاً با مجموعهای از علائم مشخص همراه است که تشخیص آن را تسهیل میکند.
از جمله نشانههای رایج فتق شکمی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
همچنین، ممکن است فقط در مواقع فشار دادن به خود (مانند زور زدن) برجستگی مشاهده شود.
برای مشاهده انواع دارو سیستم های گوارش کلیک کنید.
فتق شکم میتواند بهعنوان یک مشکل مادرزادی ظاهر شود، به این معنا که برخی از انواع فتقها ممکن است از بدو تولد در نوزادان دیده شود. با این حال، بیشتر موارد فتق در دوران بزرگسالی به وجود میآیند.
در بزرگسالان، هر عامل یا فعالیتی که به عضلات دیواره شکم فشار وارد کند، میتواند زمینهساز فتق باشد.
عواملی که میتوانند احتمال ابتلا به فتق شکمی را افزایش دهند عبارتاند از:
با افزایش سن، عضلات دیواره شکم به مرور زمان ضعیفتر میشوند و این موضوع نیز احتمال بروز فتق را بیشتر میکند.
تشخیص فتق شکمی معمولاً بهراحتی توسط پزشک عمومی امکانپذیر است.
پزشک از شما درباره علائمی که تجربه میکنید سوالاتی میپرسد و ناحیه شکم یا کشاله ران را بررسی میکند.
همچنین، ممکن است پزشک به دنبال اطلاعاتی درباره سابقه پزشکی شما باشد.
در صورتی که پزشک نیاز به بررسی دقیقتر داشته باشد، انجام سونوگرافی یا سیتیاسکن را توصیه میکند تا بتواند بهطور قطعی فتق را شناسایی کند.
راههای متعددی برای جلوگیری از بروز فتق شکمی وجود دارد. در ادامه به بررسی برخی از مؤثرترین و بهترین روشها خواهیم پرداخت که میتوانند به شما در حفظ سلامت شکم و کاهش خطر ابتلا به این عارضه کمک کنند.
سرفههای طولانیمدت میتوانند فشار زیادی بر دیواره شکم وارد کنند و باعث ایجاد فتق شوند. برای کاهش این خطر، درمان بیماریهای زمینهای، استفاده از داروهای ضد سرفه و تمرینات تنفسی میتواند مفید باشد.
فشار آوردن زیاد در حین دفع مدفوع میتواند دیواره شکم را تحت فشار قرار دهد. مصرف فیبر کافی، نوشیدن آب کافی و انجام ورزشهای منظم میتواند از یبوست جلوگیری کند و به کاهش فشار کمک کند.
بلند کردن نادرست وزنهها میتواند فشار زیادی بر دیواره شکم وارد کند. خم شدن زانوها، حفظ کمر صاف و اجتناب از چرخش بدن هنگام بلند کردن وزنهها از جمله روشهایی هستند که میتوانند به پیشگیری از فتق کمک کنند.
اضافه وزن میتواند فشار بیشتری بر دیواره شکم وارد کند و خطر فتق را افزایش دهد. رژیم غذایی سالم، فعالیت بدنی منظم و پیشگیری از افزایش وزن ناگهانی میتواند به کاهش این خطر کمک کند.
بارداری فشار زیادی بر دیواره شکم وارد میکند که میتواند خطر فتق را افزایش دهد. مراقبتهای پیش از بارداری، تغذیه مناسب و فعالیت بدنی ملایم میتواند به کاهش فشار اضافی کمک کند.
اگر قبلاً عمل جراحی شکم داشتهاید، رعایت توصیههای پزشک مانند استراحت کافی، پرهیز از فعالیتهای سنگین و مراقبت از محل جراحی میتواند از ایجاد فتق برشی جلوگیری کند.
عضلات قوی شکم میتوانند دیواره شکم را محکمتر کرده و از ایجاد نقاط ضعف جلوگیری کنند. انجام تمرینات تقویتی مانند کرانچ، پلنک و تمرینات یوگا میتواند به تقویت عضلات شکم کمک کند.
سیگار کشیدن میتواند باعث ضعف عضلات و افزایش سرفههای مکرر شود که هر دو عامل خطرناک برای بروز فتق شکمی هستند. ترک سیگار و استفاده از روشهای حمایتی میتواند به کاهش این خطر کمک کند.
اگر فتق به طور طبیعی به داخل شکم بازنگردد و به حالتی به نام فتق حبس شده دچار شوید، باید به سرعت تحت عمل جراحی قرار بگیرید. این وضعیت میتواند خطرات جدی به همراه داشته باشد.
در صورت عدم درمان، این نوع فتق ممکن است به سوراخ شدن دیواره روده منجر شود که خود میتواند باعث ایجاد عفونتهای جدی و مشکلات دیگر شود.
درمان قطعی و دائمی فتق شکم از طریق جراحی انجام میشود، اما همه موارد فتق شکمی در بزرگسالان نیاز به جراحی ندارند.
انتخاب روش درمان به عواملی نظیر نوع فتق، اندازه آن و شدت علائم بستگی دارد. پزشک همچنین بررسی میکند که چقدر احتمال بروز عوارض وجود دارد.
در افراد مسن، انجام جراحی برای درمان فتق کمتر توصیه میشود. فتق ناف در نوزادان اغلب به طور طبیعی بهبود مییابد، ولی اگر فتق بسیار بزرگ باشد یا تا سن پنج سالگی بهبود نیابد، پزشک ممکن است عمل جراحی را تجویز کند.
برای مطالعه بیشتر درباره بیماری فتق در بخش های مختلف بدن کلیک کنیدو
در صورتی که پزشک احتمال بروز عوارض خطرناک را در فتق شکمی ببیند، ممکن است انجام جراحی را پیشنهاد کند.
در این عمل، فتق به داخل شکم بازگردانده میشود و بافتهای ضعیف شده برای جلوگیری از عود بیماری ترمیم میشوند.
روش لاپاراسکوپی یکی از روشهای رایج برای این عمل است که در آن پزشک از یک برش کوچک در ناحیه شکم استفاده میکند. گاهی اوقات نیز لازم است برشهای بزرگتر ایجاد شود.
هر کدام از این روشها مزایا و معایب خود را دارند، و جراح با توجه به وضعیت بیمار، بهترین روش را انتخاب میکند.
دوره بهبودی پس از عمل جراحی به عوامل مختلفی مانند محل فتق، نوع عمل و وضعیت سلامتی فرد بستگی دارد. در بیشتر موارد، بازگشت به فعالیتهای عادی ممکن است حدود شش هفته زمان ببرد.
در این مدت باید به تدریج فعالیتهای خود را افزایش دهید و از بلند کردن اجسام سنگین پرهیز کنید تا خطر بازگشت فتق کاهش یابد.
اگر عمل جراحی به روش لاپاراسکوپی انجام شده باشد، مدت زمان بستری کمتر و روند بهبودی سریعتر خواهد بود.
در هر نوع فتق، پزشک با توجه به شرایط بیمار، ممکن است روش لاپاراسکوپی یا جراحی باز را برای درمان پیشنهاد دهد.
در ادامه، هر یک از این روشها به طور دقیقتری توضیح داده میشود.
این نوع جراحی ممکن است تحت بیهوشی کامل یا بیحسی موضعی انجام شود.
در بیحسی موضعی، داروی بیحسی به ستون فقرات بیمار تزریق میشود و باعث بیحسی در قسمتهای پایین بدن میشود.
در این روش، جراح یک برش در ناحیه کشاله ران ایجاد کرده و محتویات فتق را به داخل برمیگرداند.
سپس با تقویت دیوارههای کشاله ران، از بازگشت مجدد فتق جلوگیری میکند.
روش لاپاراسکوپی معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام میشود. در این روش، جراح با استفاده از ابزارهای خاص و یک لاپاروسکوپ (دوربینی با قابلیت بزرگنمایی) که از طریق چند برش کوچک وارد شکم و کشاله ران میشود، عمل را انجام میدهد.
محتویات فتق به داخل کشیده شده و برای تقویت دیواره ضعیف، ممکن است یک مش مصنوعی در محل قرار داده شود. در پایان، برشها با بخیه یا روشهای دیگر بسته میشوند.
جراحی فتق شکمی مانند هر عمل جراحی دیگری ممکن است با خطراتی همراه باشد.
برخی از عوارض احتمالی این جراحی شامل موارد زیر هستند:
با مشاوره درست با پزشک و انتخاب روش مناسب، میتوان از این عوارض تا حد زیادی پیشگیری کرد و دوران بهبودی راحتتری داشت.
فتق شکم یکی از مشکلات شایع پزشکی است که میتواند تأثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. شناخت علائم، علل بروز، و روشهای درمانی این بیماری از اهمیت بالایی برخوردار است.
پیشگیری از فتق شکمی از طریق اتخاذ سبک زندگی سالم، مدیریت صحیح فشارهای وارد بر دیواره شکم و تقویت عضلات میتواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد.
در صورت مشاهده هر گونه علائم مشکوک، مراجعه به پزشک و دریافت درمانهای مناسب میتواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کرده و روند بهبودی را تسریع نماید.
با آگاهی و مراقبتهای لازم، میتوان فتق شکمی را به خوبی کنترل کرده و از زندگی بدون درد و ناراحتی لذت برد.
فتق شکم به وضعیتی اشاره دارد که در آن یک بخش از اندام داخلی شکم از طریق نقطهای ضعیف در عضلات شکم به بیرون فشار میآورد.
علائم شامل برآمدگی در ناحیه شکم، درد یا ناراحتی، و احساس سوزش است.
عوامل مانند افزایش سن، چاقی، فشار ناشی از بلند کردن اجسام سنگین، و بارداری میتوانند ریسک بروز فتق شکم را افزایش دهند.
در موارد خفیف، علائم ممکن است کاهش یابند، اما اکثر فتقها به درمان نیاز دارند و به طور خودبهخود بهبود نمییابند.
انواع اصلی فتق شکم شامل فتق نافی، فتق اینگوینال و فتق شکمی هستند.
تشخیص فتق شکم معمولاً با معاینه فیزیکی توسط پزشک انجام میشود.
در صورت لزوم، پزشک میتواند از سونوگرافی یا سیتی اسکن استفاده کند.
بله، اگر فتق درمان نشود، میتواند منجر به عوارض جدی مانند انسداد روده یا قطع خونرسانی به اندامها شود.
در برخی موارد، پزشک ممکن است درمان غیرجراحی مانند استفاده از کمربند فتق را توصیه کند، اما در اکثر موارد، جراحی ضروری است.
جراحی فتق شکم میتواند به دو روش لاپاروسکوپی یا جراحی باز انجام شود.
در روش لاپاروسکوپی، برشهای کوچکتری استفاده میشود.
باید از فعالیتهای سنگین خودداری کنید، به پزشک خود مراجعه کنید و دستورات مربوط به بهبودی را دنبال کنید.
بله، امکان عود فتق شکم پس از درمان وجود دارد، به ویژه اگر از سبک زندگی مناسب پیروی نشود.
بله، با تقویت عضلات شکم، حفظ وزن مناسب، و اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین میتوان از بروز فتق شکم جلوگیری کرد.
ورزشهای تقویتکننده عضلات شکم مانند پلنک و تمرینات کرانچ میتوانند به تقویت این ناحیه کمک کنند.
فتق شکم میتواند در هر دو جنس رخ دهد، اما فتق اینگوینال در مردان شایعتر است.
بله، برخی افراد ممکن است به دلیل ضعفهای ژنتیکی در عضلات شکم، مستعد بروز فتق باشند.
بله، در موارد شدید، فتق شکم میتواند باعث انسداد روده و مشکلات گوارشی شود.
مدیریت درد ممکن است شامل استفاده از داروهای مسکن و تغییرات در رژیم غذایی باشد.
بله، پزشک ممکن است برای بررسی وضعیت فتق و انتخاب روش درمانی مناسب، آزمایشهای تصویربرداری انجام دهد.
بله، با افزایش سن، عضلات شکم ضعیفتر میشوند و ریسک بروز فتق افزایش مییابد.
هزینه درمان بستگی به روش درمان و شرایط بیمار دارد.
معمولاً جراحی هزینه بیشتری نسبت به درمانهای غیرجراحی دارد.
بله، بیشتر بیماران پس از بهبودی کامل میتوانند به فعالیتهای روزمره خود بازگردند، اما باید با پزشک خود مشورت کنند.
فتق شکم چیست؟